Z podziału agencji artystycznej „ARTOS” – powstaje Pagart oraz Estrada Satyryczna w Warszawie, z dniem 1 lipca 1955 przemianowana na Stołeczne Przedsiębiorstwo Imprez Estradowych. „Przedmiotem działania przedsiębiorstwa jest upowszechnianie artystycznej działalności estradowej, popularyzowanie twórczości satyrycznej – tak antyimperialistycznej, jak i wewnętrznej oraz kształtowanie i doskonalenie form składanego programu estradowego”.

Fot. Archiwum Bronisława Modrzejewskiego

Dwie wielkie budowle czasów PRL: Pałac Kultury i Nauki oraz Stadion X-lecia zostają oddane do użytku 22 lipca, w dniu Narodowego Święta Odrodzenia Polski. Równolatki Stołecznej Estrady to dwa ważne miejsca, z którymi związana jest jej historia i dzieje warszawskiej rozrywki. W Sali Kongresowej przez dekady Estrada organizować będzie koncerty, gale, benefisy i spektakle. Stadion stanie się miejscem plenerowych imprez i festynów.

Fot. Irena Jarosińska, Ośrodek KARTA

Podczas wizyty w Warszawie francuski mistrz piosenki wystąpił w Kongresowej, a także w fabryce FSO. Ewa Kuryluk (córka Karola Kuryluka, ówczesnego ministra kultury) wspominała, że przed recitalem dla robotników pracujących na Żeraniu, poprosił o dokładkę szarlotki, która wyjątkowo mu smakowała.

Fot. Wikipedia na licencji creative commons

Pomnik Chopina wysadzony przez hitlerowców został zrekonstruowany po drugiej wojnie światowej i uroczyście odsłonięty 11 maja 1958 r. Rok później Towarzystwo im. Fryderyka Chopina wspólnie ze Stołeczną Estradą zorganizowały tam pierwszy koncert muzyki kompozytora. Dzięki Estradzie muzyka Chopina rozbrzmiewa w Łazienkach do dziś, a nowatorskie projekty jak „Rock Loves Chopin” popularyzują chopinowskie kompozycje na całym świecie, od Egiptu po Meksyk.

Fot. Romuald Broniarek, Ośrodek KARTA

Bohdan Łazuka miał 26 lat, za sobą kilka ról filmowych, a radio non stop nadawało jego szlagiery, jak „Bohdan trzymaj się”. Estrada zaproponowała artyście zorganizowanie benefisu w Sali Kongresowej. W ten sposób Łazuka stał się pierwszym i najmłodszym bohaterem benefisów, które Estrada realizowała potem przez kilkadziesiąt lat.

Warszawiacy zawdzięczali wizytę Gilberta Bécaud Helenie Majdaniec, którą francuski artysta zachwycił się rok wcześniej w Paryżu i stwierdził, że musi natychmiast odwiedzić Polskę. Jego deklarację wykorzystał dyrektor Władysław Jakubowski z Pagartu zapraszając Bécaud na koncert do Warszawy. Wrażenia z recitalu Wojciech Młynarski opisał w piosence „Niedziela na Głównym”: „Szanowni państwo, cóż to była za piosenka! Szanowni państwo bili brawo co sił w rękach! I większość pań w słowiańskich oczach miała łzy! Taka piosenka! „Dimache à Orly”.

Fot. Wikipedia na licencji creative commons.

Gwiazda wystąpiła w Warszawie w sukni wartej 4 tys. dolarów i składającej się z 227 tys. sztucznych pereł wyszytych na delikatnym, przeźroczystym materiale. Jako support zaśpiewali Niebiesko-Czarni. Marlena była na koncercie zespołu rok wcześniej w Paryżu i sama zaproponowała muzykom występ poprzedzający jej recital. W kulisach Marlena słucha piosenki „Czy mnie jeszcze pamiętasz?”. Piosenka tak jej się spodobała, że napisała do niej niemiecki tekst. Na koncerty Dietrich w Kongresowej dostępnych było łącznie 18 tys. biletów i wszystkie zostały wyprzedane. Za oprawę widowiska odpowiadała Stołeczna Estrada.

Fot. Władysław Pawelec / Archiwum Kisielewskich / FOTONOVA

Lata 60. w Warszawie to złota era kabaretów. Pod patronatem Estrady działały m.in.: Dudek, Iluzjon, Jeż, Pozytywka, Pod Egidą, Stańczyk, Owca, U Lopka i Złoty Kłos. Estrada współpracowała z najlepszymi autorami tekstów i wykonawcami tamtych lat, by wymienić tylko Wojciecha Młynarskiego, Stefanię Grodzieńską, Jana Pietrzaka, Jerzego Dobrowolskiego czy Stanisława Tyma.

Fot. Archiwum Bronisława Modrzejewskiego.

Kabaret kierowany przez Jana Pietrzaka jako artystyczna kontynuacja studenckiego kabaretu Hybrydy powstaje jesienią 1967 roku. Na dobre zaczął działać 10 lutego 1968 roku, ponieważ przez kilka miesięcy trwało uzgadnianie tekstów z cenzurą. Jego filarami poza liderem Janem Pietrzakiem, byli Jonasz Kofta, Adam Kreczmar, Jan Raczkowski, Krzysztof Paszek, Hanna Okuniewicz, Barbara Kraftówna, Anna Prucnal, Kazimierz Rudzki, Wojciech Siemion, Wojciech Brzozowicz oraz Jan Tadeusz Stanisławski. Zespołowi patronowały Estrada i Program 3 Polskiego Radia.

Fot. Romuald Broniarek, Ośrodek KARTA

Przed koncertem na ulicach Warszawy pojawiły się niewielkie plakaty. Jednak nikt w przyjazd słynnej grupy do końca nie wierzył, a niektórzy twierdzili nawet, że zapowiedzi są żartem z okazji Prima Aprilis. Stonesi na scenę jednak wyszli dając dwa krótkie koncerty – zagrali m.in.: „Paint It Black”, „19th Nervous Breakdown”, „Lady Jane”, „Ruby Tuesday”, „Mother's Little Helper”, "(I Can't Get No) Satisfaction". Gdy widownia skandowała „Ajkengetno” – dopiero po chwili Jagger zorientował się, że chodzi o kawałek „ (I can’t get no) Satisfaction”. Artystów do Warszawy sprowadził Pagart, a organizacją koncertu zajmowała się Estrada.

Fot. Jarosław Tarań, Ośrodek KARTA

W latach 1968-1969 powodzeniem publiczności i uznaniem krytyki cieszył się kabaret „Show na Gnojnej”, z udziałem Romy Budyckiej, Damiana i Macieja Damięckich, Janusza Mulewicza. W tym programie Stołecznej Estrady gościnnie pojawiały się modne wtedy polskie gwiazdy, jak Teresa Tutinas, Fryderyka Elkana i Bohdan Łazuka. Program tak się podobał, że Estrada w 1972 r. przygotowała jego kontynuację – „Szemrane tango”. Oba grane były w kawiarni MDM, na pięterku.

Fot. Archiwum Bronisława Modrzejewskiego.

Lata 70. przyniosły w warszawskiej rozrywce szaleństwo imprez w gastronomii. Estrada przygotowywała programy artystyczne z udziałem wokalistów, girlsów, iluzjonistów, a nawet striptizerek dla stołecznych lokali. Jedna z najsłynniejszych rewii odbywała się w restauracji Kongresowa w podziemiach Pałacu Kultury.

Fot. Narodowe Archiwum Cyfrowe

Estrada niemal od początku swojego istnienia budowała pamięć warszawiaków o przeszłości, dbała by ważne wydarzenia z historii miasta i jego mieszkańców nie zatarły się w pamięci. O bohaterskich powstańcach z warszawskiego getta przypominało widowisko muzyczno-poetyckie, które w 25 rocznicę zrywu odbyło się w Filharmonii Narodowej. Zabrzmiały kompozycje Lutosławskiego, Pendereckiego i Schönberga. Poezję interpretowali Jan Englert, Edmund Feting, Tadeusz Łomnicki, Szymon Szurmiej, Zbigniew Zapasiewicz.

Fot. Archiwum Bronisława Modrzejewskiego

Rock Estrada zadebiutowała wielkim koncertem w Sali Kongresowej „Młoda Polska Subkultura”. Z Rock Estradą związana była ówczesna czołówka zespołów rockowych jak: Republika, Lady Pank, Oddział Zamknięty i Brygada Kryzys. Estrada pełniła rolę managementu, opiekowała się muzykami, organizowała trasy koncertowe, dbała o ich promocję.

Fot. Archiwum Stołecznej Estrady.

Mieczysław Fogg świętował jubileusz 80-lecia urodzin i 55-lecia pracy artystycznej zorganizowany przez Estradę w Sali Kongresowej. Lista artystów, którzy razem z mistrzem lirycznej interpretacji bawili się w PKiN jest imponująca. Byli tam m.in. Hanna Bielicka, Alina Janowska, Irena Kwiatkowska, Zofia Kucówna, Zdzisława Sośnicka, Magda Zawadzka, Jan Kobuszewski, Zenon Laskowik, Bohdan Łazuka, Jan Pietrzak, Jerzy Połomski. „…Tamte lata górne, chmurne odpłynęły cicho w mrok… Przeminęły wojen burze… Jest Warszawa! …Jest i Fogg!”.

Fot. Archiwum Bronisława Modrzejewskiego

Po latach przerwy wskrzeszony zostaje konkurs Miss Polonia. Najpiękniejszą Polką wybrana zostaje szczecinianka Lidia Wasiak. Nad oprawą widowiska czuwa Stołeczna Estrada.

Fot. Jarosław Tarań, Ośrodek KARTA

Na podstawie pomysłu serialu animowanego w Estradzie powstała rockowa bajka dla dzieci „Jacek i Placek, czyli Lady Pank w poszukiwaniu Krainy Leniuchów”. Reżyserem i scenografem spektaklu był Leszek Gałysz, a w rolę tytułowego Jacka i Placka wcieliły się Ewa Szykulska i Dorota Stalińska. Na scenie nie zabrakło oczywiście zespołu Lady Pank.

W Sali Kongresowej jubileusz 40-lecia pracy artystycznej świętował Jan Tadeusz Stanisławski. Poza głównym bohaterem wieczoru zatytułowanego „…i to by było na tyle…” na scenie pojawili się m.in. Stanisław Tym, Jan Pietrzak, Janusz Gajos, Bohdan Smoleń oraz Tadeusz Drozda.

Fot. Archiwum Stołecznej Estrady.

Nazwa Stołeczne Biuro Imprez Artystycznych PP „Stołeczna Estrada” zostaje skrócona do współcześnie obowiązującej Stołecznej Estrady.

Fot. Archiwum Stołecznej Estrady.

Pomysłodawcą i producentem spektaklu była Stołeczna Estrada. Reżyserią zajęła się Magda Umer, a widzów w muzyczną podróż po najsłynniejszy polskich festiwalach zabrali: Zbigniew Zamachowski, Piotr Machalica, Janusz Józefowicz, Elżbieta Zającówna, Wojciech Mann i Krzysztof Materna. „Big Zbig Show był bez wątpienia najśmieszniejszym spektaklem 1992 roku” – pisał Jacek Lutomski w „Rzeczpospolitej”. Do dziś pozostaje wzorcem inteligentnej, zrealizowanej na najwyższym poziomie rozrywki. I wciąż ma wiernych fanów, którzy kultowe fragmenty „Big Zbig Show” namiętnie oglądają w internecie.

Fot. Archiwum Stołecznej Estrady.

Stołeczna Estrada była inicjatorem organizacji w Warszawie dużych plenerowych wydarzeń otwartych dla publiczności. W grudniu 1993 roku po raz pierwszy zorganizowała miejski sylwester na pl. Zamkowym. Później obchody przywitania odbywały się pod Pałacem Kultury, a także na Pl. Konstytucji. W ostatnich latach Estrada wspólnie z miastem organizuje Sylwestry na błoniach Stadionu Narodowego.

Fot. Jarosław Tarań, Ośrodek KARTA

Autorskie widowiska przypominające heroizm warszawskich powstańców Stołeczna Estrada realizuje od 1994 roku. Wpisują się w misję instytucji czuwającej nad historyczną pamięcią warszawiaków.

Fot. Archiwum Stołecznej Estrady.

Stołeczna Estrada zaprosiła warszawiaków na Podzamcze do wspólnego świętowania nadejścia lata. Gwiazdą pierwszego koncertu była niemiecka grupa Boney M. Dziś „Wianki nad Wisłą” są jednym z najważniejszych letnich wydarzeń w stolicy, łączą oba brzegi Wisły, a poza wieczornymi koncertami gwiazd zapraszają w ciągu dnia na rodzinny piknik.

Fot. Archiwum Stołecznej Estrady.

W sierpniu 1999 r. Estrada zaprosiła warszawiaków na „Lato na Mariensztacie”, podczas serii plenerowych koncertów wystąpili m.in. Danuta Rinn, Tadeusz Ross, Sława Przybylska i Hanka Bielicka.

Fot. Archiwum Stołecznej Estrady.

W Teatrze Polskim pięćdziesiątkę świętował Stasiek Wielanek. Gośćmi jubilata byli m.in. Hanka Bielicka, Zbigniew Buczkowski, Bohdan Łazuka i Marian Opania. Znakomitą atmosferę zapewniły szlagiery takie jak „U cioci na imieninach”, „Hanko”, czy „Tango milonga”. Całość wyreżyserowała Nina Terentiew.

Fot. Archiwum Stołecznej Estrady.

W finale „Szansy na sukces” zwyciężyła Małgorzata Kuś śpiewając „Jaka róża taki cierń” z repertuaru Edyty Geppert. Finały „Szansy na sukces” były jedną ze sztandarowych produkcji realizowanych wspólnie przez Stołeczną Estradę oraz TVP przez blisko 20 lat.

Fot. Archiwum Stołecznej Estrady.

Trzej polscy tenorzy: Bogusław Morka, Dariusz Stachura, Adam Zdunikowski byli gośćmi specjalnymi koncertu „Tyle miłości” w reżyserii Janusza Józefowicza. Koncert odbył się w niecodziennej scenerii Hotelu Bristol.

Fot. Archiwum Stołecznej Estrady

Grupa Tangerine Dream zagrała dla warszawiaków na moście Świętokrzyskim. Widowisko „The Most Beautiful Rock for Peace” miało bardzo szczytny cel - odbyło się w intencji pokoju w nowym tysiącleciu.

Fot. Archiwum Stołecznej Estrady.

Stołeczna Estrada przygotowała jubileuszową rewię dla królowej polskiej rozrywki. W przedstawieniu wystąpili między innymi: Irena Santor, Jerzy Połomski, Bohdan Łazuka, Hanna Banaszak. W wieczorze zatytułowanym „Dziś, jutro, zawsze - Hanka Bielicka” wzięli udział przedstawiciele świata polityki, kultury i mediów. Przy dźwiękach kapeli Staśka Wielanka przekraczali próg teatru, m.in.: premier Leszek Miller, marszałek Sejmu Marek Borowski, minister kultury Andrzej Celiński.

Fot. Archiwum Stołecznej Estrady.

Rusza cykl koncertów świątecznych organizowanych przez Stołeczną Estradę początkowo w Sali Kongresowej, potem w kościele św. Anny, a w ostatnich latach w Archikatedrze na Starym Mieście. Dziś te koncerty mają wierną publiczność i bogatą listę artystów, których udało się na nie zaprosić: Angelique Kidjo, Dee Dee Bridgewater, Take 6, The Golden Gospel Singers, Barbara Hendricks, The Hilliard Ensamble, Chick Corea oraz The New York Voices.

Fot. Archiwum Stołecznej Estrady.

Stołeczna Estrada zaprosiła warszawiaków na zupełnie nowe międzynarodowe wydarzenie prezentujące scenę world music w samym centrum stolicy. Podczas pierwszej edycji Skrzyżowania Kultur odbyło się osiem koncertów, podczas których wystąpiło siedemnaście zespołów, w tym artyści z Kaukazu, Białorusi, Rosji, Ukrainy, Czech oraz Litwy.

Fot. Archiwum Stołecznej Estrady.

W 20-tą rocznicę upadku komunizmu Stołeczna Estrada zorganizowała wielkie wydarzenie muzyczne. Na Placu Teatralnym spotkały się gwiazdy lat 80-tych by specjalnym programem artystycznym uczcić pierwsze wolne wybory w Polsce. Osią koncertu była Lista Przebojów Marka Niedźwieckiego. Na scenie pojawili się m.in.: AYA RL, Republika, Perfect, Lady Pank, T. LOVE, Turbo, Oddział Zamknięty, Klaus Mitffoch, Sztywny Pal Azji, VOO VOO, Dżem, Chłopcy z Placu Broni, Kobranocka oraz Joanna Szczepkowska.

Fot. Archiwum Stołecznej Estrady.

W 2010 roku w Gizie odbył się niezwykły koncert „Chopin pod piramidami” w wykonaniu Janusza Olejniczaka i Leszka Możdżera. W tym samym roku Stołeczna Estrada zaczęła organizować koncerty prezentujące dorobek muzyczny Chopina w Paryżu. W Ogrodach Luksemburskich w czerwcowe i lipcowe niedziele odbywają się recitale polskich pianistów.

Fot. Archiwum Stołecznej Estrady.

Kolejny niekonwencjonalny pomysł promowania polskiej kultury za granicą. Muzyka Chopina rozbrzmiewała na Wielkim Murze, a także podczas Meet in Beijing Arts Festival oraz Chaoyang International Pop Music.

Fot. Archiwum Stołecznej Estrady.

W miasteczku festiwalowym przed PKiN odbyła się dziesiąta jubileuszowa edycja Festiwalu Skrzyżowanie Kultur. Towarzyszyło jej hasło „Legendy i odkrycia”. Była okazja podziwiać wielkich mistrzów world music, ale także artystów, którzy są właśnie u progu międzynarodowej kariery. Główną gwiazdą festiwalu był mistrz afro-jazzu z RPA Hugh Masekela.

Fot. Archiwum Stołecznej Estrady.

Muzyki Chopina słuchać można było w liczącym dwa tysiące lat amfiteatrze Arena di Verona. Klasycznie, jazzowo i rockowo interpretowali muzykę Fryderyka Chopina: Karol Radziwonowicz, Leszek Możdżer, Anna Serafińska, najlepsi polscy gitarzyści rockowi tworzący grupę – ROCK LOVES CHOPIN, zespół FUSION STRING ENSEMBLE i Orkiestra Symfoniczna im. Karola Namysłowskiego pod dyrekcją Tadeusza Wicherka.

Fot. Fondazione Arena do Verona